Prolog.

Patrzę na mojego brata z obrzydzeniem. Dlaczego on to robi? Dlaczego na moich oczach? Czy on nie może się ode mnie wreszcie wyprowadzić? Ma prawie 24 lata, najwyższa pora.
Nie chcę, aby ludzie wiedzieli, że mieszkam z osobą, która ćpa.
To takie publiczne obrzydzenie, nie podoba mi się to.
Gdybym mógł, oddałbym mu ten dom, ale nie mam się gdzie podziać.
Mila i jej rodzice wiedzą, z jakiej rodziny ja pochodzę.. Nie tolerują mnie.
Jest na to wiele powodów, a jeden to to, że na osiemnaste urodziny zrobiłem sobie kolczyk w wardze.
A Mila? Nie lepsza. Ma po 2 kolczyki w uchu, a rodzice ją tolerują.
Cóż, nawet jeśli Liam przestałby ćpać, nadal by mnie brano jako świra z narkotykowej rodziny. Szkoda, że rodziców nie ma przy mnie. Odeszli od nas, zostawili nas samych.

Co noc, około dwudziestej drugiej, do Liama znoszą się kumple i jego wręcz "cudowna" dziewczyna Misty.
Typowa lalunia. Tapetą z jej twarzy mógłbym wymazać pół miasteczka.. Nie wiem, ile ona spędza przed lustrem. Moja Campbell jest inna. Nie maluje się często..

Za to ja jestem całkiem inny.

Gdy do Liama zbiera się banda ludzi.. Ćpunów, alkoholików, wytatuowanych typków, brat zamyka mnie w pokoju.. Nie mogę wtedy nigdzie wyjść. Pokój mam na poddaszu.
Nasz dom nie jest jakiś super duży. Na parterze ma salon, kuchnię, korytarzyk i łazienkę, a na poddaszu dwa pokoje i łazienka. No cóż, rodzice nie chcieli się rozbudować.


**
-Luke! - woła Liam z dołu. Nie chcę zejść. -Luke, do cholery!

Muszę iść?! Naprawdę?!

-Idę. - odpowiadam sucho. Dlaczego ja?!

Schodzę na parter. Widzę brata na sofie z pilotem w ręku.

-Kurde, może byś łaskawie ruszył się z tej kanapy, a nie będziemy utrzymywać się ze spadku?! - wrzeszczę.

-Zamknij się i idź po piwo.

-Czy ciebie pogrzało do reszty?

-Piwo, raz!

Czemu?
Los tak chciał...

Prawda czy wyzwanie?..


Hej :) Miałam zacząć 24, ale w tym dniu prawdopodobnie jadę do siostry ciotyecznej xd
Więc jest dziś :D
Przeczytałaś/eś? Skomentuj <3